Pacjenci, którzy uskarżają się na problemy z oddychaniem, czy często występujące duszności, zazwyczaj kierowani są przez lekarza na spirometrię. Czym jest to badanie i jak się je wykonuje? O tym właśnie opowiemy w dzisiejszym wpisie. Zapraszamy do lektury!
Badanie spirometrem trwa kilka minut. Osoba prowadząca badanie zaciska na nosie pacjenta specjalny klips, by do oddychania używać tylko ust. Pacjent proszony jest o wzięcie do ust ustnika spirometru, a następnie oddychanie zgodnie z zaleceniami. Technik kilkukrotnie prosi pacjenta o wzięcie maksymalnego wdechu, zatrzymanie powietrza w płucach, a następnie maksymalny, trwający kilka sekund wydech. Spirometr rejestruje prędkość i pojemność powietrza, które pacjent wdycha i wydycha. Jeśli pacjent ma problemy z oddychaniem, podczas badania może otrzymać lek wziewny rozszerzający oskrzela.
Wyniki spirometrii przedstawione są za pomocą liczb oraz wykresów. Jeśli lekarz uzna je za nieprawidłowe, pacjent prawdopodobnie zostanie skierowany na dalszą diagnostykę: badania krwi, zdjęcia RTG klatki piersiowej, zatok, itd.
Spirometria pozwala zdiagnozować schorzenia takie jak astma oskrzelowa, PoChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc), śródmiąższowe zwłóknienie płuc, mukowiscydoza oraz inne choroby płuc. Osoby borykające się ze schorzeniami płuc powinny wykonywać to badanie kontrolnie, przynajmniej raz w roku. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić badania kontrolne częściej.
Warto wiedzieć, że normy badania spirometrycznego są zróżnicowane ze względu m.in. na płeć i wiek. Innego wyniku oczekuje się też np. od zawodowych sportowców i osób częściowo unieruchomionych np. z powodu kontuzji. Dlatego wynik badania spirometrycznego powinien przeanalizować doświadczony lekarz, który oceni go indywidualnie pod kątem danego pacjenta.
